ECZACILIK OKUMAK

Herkese merhaba!

Uzun zamandır yazmayı düşündüğüm bu yazıyı, eczacılıkta üç yılı bitirdikten sonra yazıyorum. İstanbul'da eczacılık okuyorum ve bu sene dördüncü sınıfa geçen biri olarak çevremde ve kendimde gördüğüm genel durumlardan bahsedeceğim.

1. İstanbul'da Okumak

Öncelikle şehirle ilgili kısımdan bahsetmek istiyorum. Genel olarak çoğu kişide soru işareti oluşturabiliyor bu konu. Kongreler, etkinlikler ve çevre açısından İstanbul, gerçekten fırsatlarla dolu bir şehir. Özellikle firmalarda çalışmak istiyorsanız, erişim açısından çok çeşitli imkanlar olduğunu söyleyebilirim. Eğer eczane açmak istiyorsanız, şehrin fark etmediğini düşünüyorum. Hatta küçük şehirlerde akademik kadro açısından daha donanımlı şehirler olduğunu söyleyebilirim. Sosyalleşmek açısından ise İstanbul'un bana çok şey kattığını söyleyebilirim. Katılmayı çok tercih etmememe rağmen iki-üç kongre ve sempozyuma gitmişimdir. Eğer sosyal bir insansanız ve sıralamanız İstanbul'da bir üniversiteye geliyorsa, tercihinizi bu şekilde yapabilirsiniz. Eğitim açısından ise kişinin kendini geliştirmesi gerektiğini düşünüyorum.

2. Eczacılığa Başlarken

Herkesi en çok demotive eden durumdan bahsetmek istiyorum. Eczacılıkta birinci sınıfta meslek dersleri neredeyse sıfıra yakındır. Bu yüzden ilk sene neden bu bölüme geldim, kendimi sağlıkçı gibi hissetmiyorum gibi içsel sorgulamalar yaşayabilirsiniz. Benim tavsiyem, ilk sene keyfinize bakın. Dil öğrenebiliyorsanız dil öğrenin, bulunduğunuz şehri keşfedin, eğlenin. Çünkü sonrası yokuş aşağı :) Şaka bir yana, ilk sene genel olarak giriş dersleri oluyor. Genel Kimya, Tıbbi Biyoloji, Fizyoloji, Anatomi gibi dersler genel hatlarıyla gösteriliyor. Meslek dersleri ise asıl ikinci sınıf ikinci dönemde ağırlık kazanmaya başlıyor. Üçe geçtiğinizde ise Allah yardımcınız olsun.

3. Eczane Açabilir Miyim?

Herkesin kafasında en çok soru işareti bırakan konu, eczane açabilmek. Yıllardır süregelen "eczane açılamayacak" muhabbetleri doğru mu? Eczacılık fakültelerinin ve mezun sayılarının artmasıyla birlikte eczane açmaya kısıtlamalar geldiği doğru. Birçok kural var ve daha sıkı bir denetimle açabiliyorsunuz. Benim bu konudaki görüşüm, tamamen nasip meselesi olduğu yönünde. Örneğin, bizim evin önüne bir eczane açıldı ve bir anda sekiz eczane birden açıldı. Ya da yeni bir şehir hastanesi açıldığında onlarca eczane açılabiliyor ve o ana denk gelebiliyorsunuz. Ümidinizi kaybetmemek gerek, alternatiflerin olduğunu da unutmamalıyız. Fakülteye gelmeden çok bilinmeyen hastane eczacılığı da kimileri için çok iyi bir tercih olabilir. Sınavsız bir şekilde kura ile atanabiliyorsunuz. Bunu da araştırmanızı öneririm.

4. Stajlar

Benim en severek içinde bulunduğum yer, stajlar oldu. İkinci sınıf yazından başlayarak her yaz staj yapılıyor. Ben ilk stajımı eczanede yaptım. Daha önce hiç deneyimim olmamıştı. Bir sürü farklı eczane çeşidi var: hastane karşısı eczane (çok yoğun olduğu için öğrenmek zor), semt eczanesi ve majistral hazırlayan eczane gibi. Ben semt eczanesinde stajımı yaptım ve hala ara ara yardım etmeye gidiyorum. Semt eczanesinde hastalarla daha bire bir temas halinde oluyorsunuz. İlaçlarının bitiş tarihi, emanet ilaç vermek gibi birçok iş ile siz ilgilendiğinizden ekstra bir samimiyet oluşuyor. Bu ortamı çok sevdim. Bu sene ise hastane stajımı yapacağım ve bir hafta içinde başlayacağım. O başladığında da deneyimlerimi güncellerim inşallah. Bence stajlarla birlikte mesleğe ait hissetmeye ve sahiplenmeye başlıyor insan.

5. Okumuş Esnaf Olacaksın

Ve en çok gelen yorumlardan bir tanesi: "Zaten esnaf olacaksın, niye okuyorsun ki?" gibi bir sürü yorum alabilirsiniz. Bunlar sizi yıldırmasın. Hayatın her anında bize inanmayacak ve saygı duymayacak insanlar olduğunun farkına varmalıyız. Bazen konuştuğum insanlar bana da benzer yorum yapıyor. Ben de onlara "Ne güzel meslektaş olacağız" deyip gülüyorum. Yapılan her yorumu çok ciddiye almaya gerek yok. Eğer biz mesleki açıdan kendimizi tatmin edip işimizi yaparsak, gerisi önemli değil.

Sizlere genel hatlarıyla yardımcı olmaya çalıştım. Sorularınızı yorum kısmında yazabilirsiniz. Yardımcı olmaktan memnuniyet duyarım. Umarım hayal ettiğinizden daha iyi yerlere yerleşirsiniz.